Artikelen

De RUD Zeeland wijst alle door omwonenden ingediende handhavingsverzoeken voor Heros af. De omgevingsdienst concludeert dat Heros niet hoeft te voldoen aan nieuwe wetgeving, die vereist dat de grote bergen verbrandingsas op hun terrein voortaan in een gesloten ruimte moeten worden opgeslagen. Volgens onafhankelijk milieu-expert Cor Coenrady is dat wel zo. Omwonenden beraden zich op vervolgstappen.

Op de TU Delft is het ‘onveilig’ en er is sprake van ‘wanbeheer’ door het bestuur van de universiteit. Dat constateert de Onderwijsinspectie begin dit jaar in een zeldzaam kritisch rapport. Hoe doe je daar verslag van als je, naast journalist, ook medewerker bent van die universiteit? Saskia Bonger, hoofdredacteur van het universitair magazine Delta van de TU Delft werd een luis in de pels van haar eigen werkgever, de TU Delft. Met grote gevolgen.

De kritische conclusies van het gerenommeerde onderzoeksbureau Forensic Architecture (FA) over het dodelijke politieoptreden in de zaak-Sammy Baker, legt het OM een jaar later in zijn geheel naast zich neer. FA concludeerde onder meer dat de politie-agenten op elk moment nog ruimte hadden om achteruit te stappen, in plaats van te schieten. Daarom deden de ouders van Sammy vorig jaar aangifte tegen de agenten. Het OM heeft nu opnieuw besloten de agenten niet te vervolgen.

Het Openbaar Ministerie is niet van plan om alsnog op zoek te gaan naar de persoon die het wapen leverde waarmee Volkert van der G. in 2002 Pim Fortuyn vermoordde. Officier van justitie Koos Plooij noemt het in de podcast Vriend van Volkert juridisch niet meer relevant om daar verder onderzoek naar te doen.

7. Waarom wist Molhoek, vrijwel direct na de moord op Pim Fortuyn, aan zijn toenmalige echtgenote te vertellen dat Volkert de dader was? Eric gaat te rade bij zijn collega’s bij Argos, en krijgt contact met Paul Herrie, een oud-agent van de Binnenlandse Veiligheidsdienst (BVD) die informanten runde binnen de criminele groep van Stanley Hillis. Nu de inlichtingendienst zelf z’n mond houdt over de rol van Molhoek, kan Herrie mogelijk alsnog vertellen hoe het zit. 

Officier van justitie Koos Plooij duikt, bij wijze van uitzondering, nog één keer in het dossier van Volkert en Fortuyn, om antwoord te geven op brandende vragen over het onderzoek naar Molhoek, het scenario over het Turkse café in Ede en het onbekende DNA-spoor op het wapen van Volkert. Ook reageert Plooij op de ontdekkingen die Eric tijdens zijn maandenlange zoektocht deed. ‘Interessant, dat wist ik niet.’

Nu Paul Molhoek is overleden, hoopt Eric Arends met hulp van diens familieleden meer over hem te weten te komen. Molhoek blijkt voor hen in de eerste plaats een liefhebbende oom, een fijne broer en een bijzondere geliefde. En absoluut geen wapenleverancier van Volkert, laat staan een verklikker die informatie doorspeelt aan een inlichtingendienst. Toch blijkt uit hun verhalen dat Paul niet de gehele waarheid heeft verteld – onder meer over de reden van zijn verhuizing van Wageningen. Eric hoort over wietteelt, Italiaanse revolvers, long rifles en detornators. En waarom zei Molhoek direct na de moord op Fortuyn dat Volkert de dader was?

Nikki van der Westen is de nieuwe eindredacteur van onderzoeksplatform Argos. Zij volgt Erwin Schievink op, die per augustus hoofdredacteur is van RTV Utrecht. Eerder werkte van der Westen als onderzoeksjournalist bij Argos en Zembla.

De man die ervan werd verdacht het pistool te hebben geleverd waarmee Volkert van der G. in 2002 de moord op Pim Fortuyn pleegde, zegt in de maanden na de aanslag twee keer bezoek te hebben gehad van geheim agenten. ‘Die kwamen voor Stanley Hillis.'

Eindelijk komt Eric tegenover de man te zitten aan wie hij zoveel te vragen heeft. Waarom ging hij uitgerekend wonen in het kantoorpand van Volkert? Wat was hun gedeelde interesse? Had Paul Molhoek iets te maken met Volkerts moordwapen? Was hij informant van een inlichtingendienst? Of was het allemaal toeval? Hoe een interview vol bijzondere ontboezemingen de journalistieke zoektocht van Eric een curieuze wending geeft.

Eindelijk komt Eric tegenover de man te zitten aan wie hij zoveel te vragen heeft. Waarom ging hij uitgerekend wonen in het kantoorpand van Volkert? Wat was hun gedeelde interesse? Had Paul Molhoek iets te maken met Volkerts moordwapen? Was hij informant van een inlichtingendienst? Of was het allemaal toeval? Hoe een interview vol bijzondere ontboezemingen de journalistieke zoektocht van Eric een curieuze wending geeft.

Wie hielp Volkert van der G. aan het pistool waarmee hij de aanslag op Pim Fortuyn pleegde? Die vraag kent na ruim twee decennia nog steeds geen bevredigend antwoord. Journalist Eric Arends kreeg een vertrouwelijk politierapport in handen, met daarin opzienbarende details over een bijzondere verdachte. Arends probeert uit te zoeken wie deze man is en welke rol hij speelde in het leven van Volkert van der G.

Journalist Eric Arends krijgt een vertrouwelijk politierapport in handen over het onderzoek naar de moord op Pim Fortuyn. Daarin leest hij dat de politie en het Openbaar Ministerie maandenlang een geheimzinnige verdachte in het vizier hebben gehad, die mogelijk het wapen leverde waarmee Volkert van der G. de moord op Fortuyn pleegde. De man, Paul Molhoek, stond ook op de radar van de inlichtingendienst.

Wie is deze man, die de politie in het rapport ‘een vriend’ van Volkert noemt? Met deze vraag begint een langdurige zoektocht naar Molhoek zelf en zijn achtergronden. Eric gaat te rade bij zijn oud-Volkskrant-collega Annieke Kranenberg, politie- en inlichtingendeskundige Jelle van Buuren en hoogleraar strafrecht Sven Brinkhoff. Kennen zij deze man? Hoe beoordelen zij wat de politie in deze geheime documenten heeft opgeschreven? ‘Hier zou heel veel achter kunnen zitten.’

Eric ontdekt meer details over Molhoeks verleden en diens connecties met de beruchte crimineel Stanley Hillis. Hij krijgt ook contact met een oud-journalist die Molhoek lang geleden heeft geïnterviewd. Weet deze man of Molhoek nog leeft en zo ja, waar hij te vinden is? Intussen laten bevriende misdaadjournalisten (Harry Lensink, Jan Meeus) hun licht schijnen over het mogelijke belang van deze ontdekking, en geven zij tips: hoe benader je als journalist een (oud-)misdadiger uit de vriendenkring van Hillis? Dat advies blijkt zeer welkom, want er komt al snel een belangrijke mail binnen.

Molhoek geeft aan te ziek voor een interview te zijn, en zegt de afspraak af. Daarom duikt Eric alvast verder in zijn verleden: zijn jeugd in de Haagse Transvaalbuurt en zijn eerste stappen in de criminaliteit. Hij hoort ook over een mysterieus DNA-spoor dat op het wapen van Volkert van der G. is aangetroffen. Politiebronnen geven een inkijkje in de vermoedens die zij destijds hadden – en nog steeds hebben – over de werkelijke rol die Molhoek volgens hen speelde in de buurt van Volkert. En waarom kwam Molhoek twee jaar na de moord op Fortuyn ineens ook in beeld na de moord op Theo van Gogh?

In het onderzoek naar de moord op Pim Fortuyn hebben politie en openbaar ministerie maandenlang een veroordeelde oud-kompaan van topcrimineel Stanley Hillis aangemerkt als mogelijke leverancier van het moordwapen. De verdachte, Paul Molhoek, was veroordeeld wegens verboden wapenbezit en stond op de radar van de inlichtingendienst. Hij woonde in het Wageningse kantoorpand van Volkert van der G., de moordenaar van Fortuyn.

Nederland speelt een veel grotere rol in de export van verboden pesticiden dan eerder gedacht. En die stoffen, die komen ook weer bij ons terug. Dat blijkt uit onderzoek van Argos. In 2022 werd alleen al meer dan 6 miljoen kilo van deze stoffen, die in de EU voor gebruik in de landbouw verboden zijn, vanuit Rotterdam naar Brazilië geëxporteerd. Risicovol voor de mensen daar, zo toonde de uitzending aan, maar ook komen ze met een boemerangeffect weer terug naar de EU: via het voedsel.

De rol van Nederland in de export van in de EU verboden pesticiden is veel groter dan op basis van eerdere cijfers werd gedacht. In 2022 werd alleen al meer dan 6000 ton van de gevaarlijke stoffen vanuit Rotterdam naar Brazilië geëxporteerd, zo blijkt uit onderzoek van Argos. En de export neemt alleen maar toe. Het gaat om stoffen die ernstige risico’s met zich meebrengen voor het milieu en de gezondheid. Deze stoffen vinden bovendien hun weg weer terug naar de EU, via geïmporteerd fruit.

Pesticides die hier verboden zijn, worden vanuit de EU nog wel op grote schaal geëxporteerd naar landen zoals Brazilië. Daar bedreigt het landbouwgif de gezondheid van kleine boeren die naast de grote suikerrietplantages wonen. Met een boemerangeffect komt dat verboden gif vervolgens ook weer terug op ons bordje. Argos ontdekte dat de rol van Nederland in de handelsketen aanzienlijk is. Veel groter dan eerder werd gedacht.