Olaf zit vast

Olaf Hamers koopt in 2003 een tweedehands BMW van een autohandelaar in Sittard. Vlak daarna worden de autohandelaar en zijn vrouw vermoord en raakt hun kleindochter zwaargewond. Inmiddels zit Olaf al 22 jaar gevangen voor deze moord, maar zelf zegt hij onschuldig te zijn. Onderzoeksjournalist Sanne Boer probeert contact te krijgen met Olaf. Ze gaat als bezoeker bij hem langs in de gevangenis en zoekt naar mogelijkheden om hem uitgebreid te spreken over die fatale zomerdag in 2003. Kan het zijn dat Olaf níet de dader is?  

Waarom was Olaf Hamers bij de autohandel van Jo en Ine Zwakhalen op het moment dat zij werden vermoord? Is dat niet erg toevallig? Sanne duikt in de persoonlijke achtergronden van Olaf en ontdekt dat hij bepaald geen onbesmet blazoen heeft. Bovendien reageerde hij wel erg vreemd toen de schietpartij had plaatsgevonden en hij wegvluchtte van de plek van het misdrijf. Is het normaal dat je na zo’n gruwelijke liquidatie net doet alsof er niks is gebeurd? Zijn dit niet allemaal details die erop wijzen dat hij wel degelijk schuldig is? 

Hoewel er veel bewijzen zijn voor zijn schuld, deed Olaf een paar dingen die totaal niet lijken te passen bij het gedrag van een moordenaar. Zo reed hij vlak voor de schietpartij nog met autohandelaar Zwakhalen naar het postkantoor om de BMW die hij wilde kopen op zijn naam te laten zetten. Daarmee zette Olaf zichzelf vol in de schijnwerpers. Is dat logisch gedrag, als je van plan bent drie mensen door het hoofd te schieten?

Sanne ondervraagt Olaf over zíjn versie van de gebeurtenissen. En zoekt uit of zijn handelingen misschien ook kunnen passen bij iemand die onschuldig is; een man die op de verkeerde tijd op de verkeerde plaats aanwezig was. 

Olaf werd in hoger beroep mede veroordeeld op basis van de verklaringen van Cor en Rob. Zij vertelden de politie dat ze Olaf één dag voor de moorden bij hem thuis met een pistool hadden gezien. Alleen: er zijn nogal wat kanttekeningen te plaatsen bij de getuigenissen van de mannen. Want waarom wijken hun verklaringen op belangrijke punten van elkaar af? En wat was er aan de hand met de wietplantage die zij samen met Olaf runden? Sanne gaat samen met misdaadjournalist Bas Dingemanse op zoek naar Cor en Rob. Dat loopt anders dan verwacht. 

Als iemand anders de dader was, zoals Olaf al meer dan 20 jaar volhoudt, waarom liet die dader Olaf dan lopen? Sanne gaat met Bas Dingemanse naar het toenmalige huis van Jo en Ine Zwakhalen om te checken of Olafs verhaal kan kloppen. En hoort allerlei details die erop zouden kunnen wijzen dat er een heel ander motief achter de moorden zit dan het stelen van een auto. Want van wie is dat mysterieuze bloedspoor op de houten poortdeur in de achtertuin van Zwakhalen? Wat was de rol van Henk Ponsing? En waar kwamen die drie pistolen en een revolver ineens vandaan? 

Kleindochter Audrey kreeg plotseling haar herinneringen terug en wees Olaf aan als dader. Haar verklaringen zijn de belangrijkste reden voor het levenslange vonnis tegen Olaf. Maar wat vertelde Audrey precies tegen de politie? Hoe ‘hard’ zijn haar verklaringen? En hoe interpreteerden de rechters haar opmerkingen? Sanne houdt de verklaringen nog eens tegen het licht. ‘Hoe weet je dat dit een pistool is?’ ‘Het kan natuurlijk ook zijn beurs zijn.’ 

Wat zou de jarenlange twijfel over de schuld of onschuld van Olaf definitief kunnen wegnemen? Sanne krijgt contact met Atena, de toenmalige vriendin van Olaf. Zij is nu volledig vrij om de waarheid over haar ex-geliefde te vertellen. Olaf krijgt eindelijk een duidelijke foto van Henkie Ponsing onder ogen. Is dat de dader die hij zag in het huis van Jo en Ine Zwakhalen? En: nu, meer dan twintig jaar later komt de oud-leider van het politieteam dat de zaak onderzocht ineens met een opzienbarende bekentenis. Is dit reden om de zaak te laten heropenen?