Zorgen om gezondheid door industrie aan de overkant: 'We willen weten wat we inademen'

Frank van Maasdam, Hans Arissen en Jan Prince wonen in Sluiskil. Hun dorp ligt in het zuidelijkste stukje Zeeland en wordt door een dijk gescheiden van het kanaal. Aan de overkant ligt recyclingbedrijf Heros. “Als ik het kanaal oversteek, kan ik mijn bergschoenen wel aantrekken,” zegt Prince. De overkant is inderdaad bedekt met hoge bergen van grijze verbrandingsas, opgeslagen in de buitenlucht. En volgens de bewoners blijft die stof daar niet liggen. “Dat stof waait overal op en tussen. Het zit zelfs in de brievenbus.”

Honderd overlastmeldingen

Heros ontkent dat het stof bij hen vandaan komt. Ze houden de bergen nat om verstuiving te voorkomen. Toch hebben al ruim honderd buurtbewoners in twee jaar tijd geklaagd. Veel van hen maken zich zorgen om hun gezondheid. 'Als je ‘s nachts het raam open laat, ligt er gewoon een laagje stof op de vensterbank. Dat adem je natuurlijk allemaal in', vertelt Van Maasdam. Ook Arissen is ongerust. 'We zijn vaak verkouden, moeten veel hoesten en hebben last van jeukende ogen.'

Niet alleen hun eigen gezondheid loopt in deze situatie gevaar, maar ook de risico’s voor de kinderen van Sluiskil baart de mannen zorgen. “Wij hebben twee achterkleinzonen,” vertelt Prince, “een tweeling van vijf jaar. Ik hoop dat ze toch ergens nog een beetje perspectief hebben om een normaal leven te kunnen leiden.” Van Maasdam wijst naar het schoolpleintje dat volgens hem precies op de weg van het overwaaiende stof ligt. “Ik maak me wel zorgen om de kinderen die hier aan het spelen zijn. Vooral in de zomer, dan is het hier gortdroog.”

Monsters

De drie mannen zijn het er dus over eens: het stof dat Sluiskil bedekt zorgt voor problemen. “We willen weten wat we nou inademen. En welke rotzooi eigenlijk Sluiskil binnen dwarrelt." Om bedrijven en beleidsmakers te overtuigen van de overlast, begon Van Maasdam bewijzen te verzamelen van het neerdwarrelende stof. “Op een gegeven moment ben ik begonnen mijn monsters te nemen van de ruiten van de auto.” Met watjes veegt hij regelmatig stof van de autoruiten af. De watjes zijn gitzwart.

Actie ondernemen

Daarom adviseert Coenrady bewoners die last hebben van overwaaiend stof van industrie om een handhavingsverzoek in te dienen. Zo wordt de gemeente aangespoord om actie te ondernemen en de problemen op te lossen. Als zij daar geen gehoor aan geven, kunnen bewoners bezwaar aantekenen, en uiteindelijk naar de rechter gaan. Eerder schreef Argos hoe het schrijven van een handhavingsverzoek werkt.

Ook bewoner van Sluiskil Hans Arissen besluit zo’n verzoek in te dienen. Coenrady stelde alvast een brief voor hem op, die Arissen kan opsturen. Hij gaat ermee aan de slag. “Goed doorlezen, invullen en opsturen. Heel simpel.”