Het ongehoorde kind

  • Nina van Raay
  • Keshia Hederman

In Nederland hebben we jeugdzorg voor kinderen met wie het niet goed gaat. Omdat ze vastlopen op school, of ouders hebben die in een moeilijke scheiding liggen. Of omdat ze hele nare dingen hebben meegemaakt. Maar wat als je ouders de Nederlandse taal nog niet spreken? En de mensen die je moeten helpen jou en je ouders niet verstaan?

Sinds 2012 zijn in Nederland de tolken in de zorg afgeschaft, de gedachte was dat mensen de taal maar moeten leren. Maar in de praktijk blijkt het vaak moeilijk om de taal zo snel op dat niveau te leren. En zorgt dat gebrek aan tolken voor gevaarlijke situaties, zo signaleren hulpverleners en deskundigen.

Mustafa Uriakhel is als klinisch psycholoog verbonden aan een jeugd-GGZ-instelling in Hoorn waar veel kinderen met een migratieachtergrond komen. Hij noemt de huidige situatie uiterst pijnlijk. “We hebben het over kinderen die echt bedreigd worden in hun ontwikkeling en veiligheid. Die oorlogsgeweld hebben meegemaakt, zijn gevlucht. Het valt niet uit te leggen dat bij deze kwetsbare doelgroep, die echt lijdt onder psychische problematiek, dat het daar niet vergoed wordt.”

De hulpverleners en deskundigen waarschuwen bovendien voor gevaarlijke spraakverwarring en te late diagnoses, onterecht de kinderbescherming op de stoep en jeugdzorgorganisaties die zelfs moeten weigeren kinderen te helpen. Argos voerde de afgelopen maanden gesprekken met tientallen hulpverleners en organisaties. 

journalist Nina over de uitzending

sprekers

    Mustafa Uriakhel

    Klinisch psycholoog Jeugd-GGZ bij iHUB in Hoorn

    Barbara Schouten

    Universitair hoofddocent interculturele zorgcommunicatie Universiteit van Amsterdam (UvA)

    Zuzana Valinova

    Oprichter Stichting Vangnet

    Semhar

    Uit Eritrea gevluchte moeder

    Lisalore Varkevisser

    Raad voor de Kinderbescherming